bir gülü öldürmeden de koklayabilirsin

ey aşık,

maşukuna yaranmak için boynumu vurmakla

hangi zalim kralın celladı oluyorsun?

aşk cumhuriyeti darul harb oluyor birden.

gül toprağında kokar.

toprağımda gülüm, ellerinizde ölüyüm.

ölüm bile mest ederken, dirimi düşünün bir.

yere düşerken kan kırmızı, akşam olunca gece rengi olur çiçek ölüleri.

hiçbir şeyin değerini bilmiyorsun ey aşık.

sahip olman tüketmeni gerektirmez oysa.

bir şeyi yok etme gücün var da onu yok ediyorsan

var etme gücün uçar parmaklarından.

sevdiklerini tüketmen de bu yüzden.

sevdiklerine var olamıyorsun,

sevdiğine yok oluyorsun ya da bir hiç nihayet.

yağmur dökmeden çekip giden bulutlar nasıl iz bırakmıyorsa gölgelerine,

öyle faydasızsın bir kaç saatlik karanlıktan başka.

sen buna dinlence mi diyorsun.

günde yanacaksın ki gecenin değerini anlayacaksın.

hep geç kalıyorsun ey aşık.

ebedi bahar olmaz bu dünyada.

bazı böcekler yaşıyor üç gün.

bir kaç yıl fazla yaşaman farklı kılar mı onlardan seni?

bir gülü infaz etmekle kaç yıl uzuyor aşk hayatın?

ey aşık, ey insan;

bir gülü öldürmeden de koklayabilirsin!